Wdzięczność
W ostatnim czasie dostałam wiele zachęt by się pochylić nad tematem praktykowania wdzięczności. Jeżeli obserwujesz moje konta na Facebooku lub Instagramie, to zapewne miałaś okazję czytać posty, które opublikowałam w tym tygodniu.
Wiem jednak, że sporo osób czyta jedynie mojego bloga i stroni od mediów społecznościowych, dlatego dziś o wdzięczności piszę także tutaj.
*Jeżeli wolisz posłuchać artykułu, to przejdź na dół, tam znajdziesz wersję audio.
Wiele z nas ma skłonność, by czekać na dobre samopoczucie w przyszłości. Zapewne zgodzisz się ze mną, że dużo lepiej żyłoby się nam gdybyśmy czuły się dobrze już dziś.
Tutaj z pomocą może nam przyjść WDZIĘCZNOŚĆ, bowiem jest ona taką emocją, która rozwijana może znacząco przyczynić się do naszego poczucia dobrostanu.
Praktykowanie wdzięczności wiąże się z rozwijaniem czterech obszarów, którymi są:
- dziękowanie,
- odczuwanie przyjemności,
- poczucie sukcesu,
- radość z czyjegoś powodzenia.
Dziękowanie
Przypomnij sobie, za co ostatnio dziękowałaś.
Przyrodę, pyszne jedzenie, dobry sen, przytulenie, rozmowę, uśmiech, słoneczną pogodę, pyszną kawę o poranku…
A może przeżywasz teraz trudne chwile… Wbrew pozorom, takim momentom także towarzyszą rzeczy, za które możemy być wdzięczne – jakieś dary.
Kiedy wyrażamy wdzięczność, to ciało przepełnia spokój, satysfakcja, poczucie zaspokojenia naszych potrzeb. Postawa dziękczynna niesie ze sobą wiele korzyści, które wykazują badania:
- podnosi nasz optymizm, poczucie szczęścia, przyczynia się do podnoszenia poczucia własnej wartości,
- osłabia zazdrość, niepokój i przygnębienie,
- zwiększa współczucie, szczodrość i gotowość wybaczania,
- wzmacnia relacje międzyludzkie i zmniejsza naszą samotność,
- poprawia jakość snu,
- wzmacnia naszą odporność psychiczną.
Postawa dziękczynna nie polega na zaprzeczaniu trudnościom, polega na docenianiu tego co jest prawdziwe. Polega na celebrowaniu darów życia w pojedynkę i z bliskimi.
Warto dziękować każdego dnia. Możesz ustawić przypomnienie w telefonie, albo położyć gdzieś jakiś drobiazg, aby codziennie przypominał Ci o rytuale wdzięczności. Wybierz dogodną dla siebie porę. Dziękuj rano po przebudzeniu lub wieczorem. Możesz zapisywać 3 swoje wdzięczności na zakończenie dnia. Spraw, by to co otrzymałaś, przerodziło się w uczucie wdzięczności, bezpieczeństwa, podziwu i radości.
Odczuwanie przyjemności
Zdrowe przyjemności pomagają nam odsunąć te niezdrowe.
Gdy doświadczamy trudności i stresu, to proste przyjemności, jak słuchanie muzyki, taniec, obcowanie z pięknem przyrody, pomagają nam obniżyć dyskomfort.
Warto byś pracowała nad uwewnętrznieniem doświadczenia przyjemności, co z czasem pomoże Ci odczuwać coraz większe zadowolenie promieniujące z głębi Ciebie i ograniczy potrzebę czerpania przyjemności z zewnątrz.
Niestety nasze codzienne zabieganie nie sprzyja doświadczaniu przyjemności zbyt często. Również nasze ograniczające przekonania mogą nam w tym przeszkadzać.
Jeśli odczuwasz blokadę przed odczuwaniem przyjemności, to spróbuj zaangażować swój umysł i wykorzystaj jeden z poniższych sposobów:
- pozwól jej być – okaż sobie samej współczucie i z uważnością przyjrzyj się blokadzie, zbadaj ją, zastanów się jak powstała,
- pozwól jej odejść – postaraj się puścić napięcie w ciele, zakwestionuj blokujące przekonanie (wykaż, że jest błędne), podejmij postanowienie, że nie pozwolisz tej blokadzie się kontrolować,
- powtarzaj sobie przekonania przeciwne do tych, które blokują u Ciebie odczuwanie przyjemności, wyobraź sobie jak dobrze byś się czuła, gdybyś tylko pozwoliła sobie na odczuwanie przyjemności częściej i w większych dawkach.
Pamiętaj, że nawet w najtrudniejszych chwilach można znaleźć okazję do najprostszych przyjemności, jak ciepłe wspomnienia, delektowanie się śpiewem ptaków, promieniami słońca, uśmiechem innych ludzi.
Uwewnętrznianie przyjemności możesz praktykować prowadząc “dziennik przyjemności”. Zapisuj w nim przyjemności, które odczuwasz w ciągu dnia. Możesz to robić w notatniku papierowym lub w swoim smartfonie.
Zapisuj przyjemności zmysłowe, umysłowe i emocjonalne oraz towarzyskie. Zwróć uwagę, że samoakceptacja i puszczanie trudnych myśli i emocji także może wywoływać przyjemność.
Jeśli będziesz prowadzić takie zapiski w ciągu dnia lub zrobisz ich podsumowanie wieczorem, możesz być mile zaskoczona jak wiele przyjemnych doznań towarzyszyło Ci w ciągu minionego dnia.
Poczucie sukcesu
Nasze życie ze swej natury jest nakierowane na cele. W każdej godzinie osiągasz wiele celów w postaci wyniku lub procesu. Wynik to chociażby poranne wstanie z łóżka, każdy Twój krok – choć to może banalne, zażegnanie nieporozumienia w pracy. Procesem może być życie w zgodzie ze swoimi wartościami, uczenie się, dbanie o swoją kondycję fizyczną i zdrowie.
Ponieważ każdy Twój dzień obfituje w mniejsze i większe w cele, to warto byś sobie uświadomiła, jak wiele masz możliwości by chłonąć doświadczenia sukcesu w ich realizacji. To pomoże Ci:
- rozwijać wewnętrzne poczucie sukcesu,
- radzić sobie z głosem wewnętrznego krytyka i krytycyzmem z zewnątrz,
- nie uzależniać poczucia własnej wartości oraz swoich działań od opinii innych ludzi.
By osiągnąć trwałe poczucie sukcesu uwewnętrzniaj wiele doświadczeń małych sukcesów.
Nie skupiaj się na zewnętrznych wyrazach uznania czy materialnych nagrodach.
Zwróć uwagę, że Twój mózg nastawia się na wyłapywanie momentów, w których nie osiągnęłaś sukcesu. Włącza on wewnętrzny alarm, napięcie, pobudzenie i niepokój. Magazynuje w pamięci porażki, co powoduje wypieranie poczucia osiągania sukcesów i czucia się spełnioną.
Nie daj się pokonać lękowi przed porażką.
Kumuluj swoje – choćby małe – sukcesy. Wewnętrzne poczucie sukcesu pomoże Ci sięgać wysoko, podnosić się po upadkach, w pełni realizować swój potencjał.
Pamiętaj, możesz uwewnętrzniać sukcesy każdego dnia:
- bądź uważna i staraj się konsekwentnie zauważać cele, które osiągasz,
- zauważaj postępy na drodze do wyników,
- bądź świadoma tego, że każdego dnia osiągasz cele procesowe,
- im więcej trudności pojawia się w Twoim życiu i czujesz się pokonana, tym bardziej staraj się rozpoznawać sukcesy i zwycięstwa na innych frontach,
- kiedy będziesz czuć, że odniosłaś sukces, zwolnij, aby go chłonąć i wbudowywać w swój układ nerwowy.
Radość z czyjegoś powodzenia
Najłatwiej jest nam cieszyć się powodzeniami swoimi i naszych najbliższych.
Czy zdarza Ci się również odczuwać zachwyt i zadowolenie z powodu powodzenia mniej lubianych znajomych i całkiem obcych ludzi?
Przypomnij sobie chwilę, gdy ktoś z Twojego otoczenia bardzo ucieszył się Twoją radością.
Pamiętasz jak to na Ciebie wpłynęło?
Może ten ktoś wyraził uznanie, okazał wsparcie, życzył pomyślności.
Teraz odwróć tą sytuację i pomyśl, że wszystko to, co Ty otrzymałaś możesz dać innym, kiedy to oni odnoszą swoje sukcesy.
Radość z powodzenia innych ludzi:
- wzbudza dobre uczucia,
- otwiera serca,
- buduje pozytywne więzi międzyludzkie,
- pogłębia relacje.
Drugi człowiek po prostu czuje, że cieszysz się jego radością, szczęściem i powodzeniem.
Czasem jednak bywa tak, że porównujemy się do znajomych czy naszej konkurencji.
Czujemy się bardziej wartościowi gdy radzimy sobie lepiej od nich.
Mamy też skłonność do umniejszania siebie, kiedy wydaje nam się, że innym idzie lepiej.
Jednak warto pamiętać, że “całe dobro w Twoim życiu pozostaje dobrem nawet wtedy, gdy ktoś inny ma także coś wspaniałego” (R. Hanson).
Porównywanie się do innych, może blokować Cię na odczuwanie radości z powodzenia innych.
Aby poradzić sobie z tą blokadą:
- postaraj się uświadomić sobie jak wiele dobra Ty sama otrzymałaś, ile radości doświadczyłaś, ile osiągnęłaś, jak Ty wspierałaś innych,
- najpierw zacznij cieszyć się powodzeniem osób bliskich, bo ich szczęściem łatwiej się cieszyć,
- bądź uważna na to uczucie i postaraj się je chłonąć,
- kolejno staraj się robić to samo w stosunku do innych ludzi,
- powtarzaj to, a radość z powodzenia innych wejdzie Ci w nawyk.
Z całego serca zachęcam Cię do praktykowania wdzięczności, bo dzięki temu możesz rozwijać także swoją odporność psychiczną.
Ania